Door Communicatie heeft een jong en enthousiast team. Een team dat graag de handen uit de mouwen steekt en niet eindeloos overlegt om te overleggen. Die jonge geest en werkmentaliteit waren voor mij de belangrijkste redenen om twee jaar geleden voor Door te kiezen. Ik voel me prettig in zo’n omgeving. Dat heb ik altijd al gehad en dat zal ook altijd wel zo blijven. Het geeft een goede energie. Gewoon aan de slag met elkaar. Niet zonder nadenken natuurlijk, maar er tegenaan en zorgen voor resultaat.

Sinds een half jaar mag ik mijn jonge collega’s iets teruggeven in een ‘officiële’ rol. Ik begeleid Demi en Stef, onze ‘jonkies’. Bijna zoals ooit een meester zijn gezel de fijne kneepjes van het vak bijbracht. Hanneke zag mij dat wel doen en daar kon ik mij volledig in vinden. Dus eens in de vier weken zitten we bij elkaar en vertellen de jonkies waar ze tegenaan lopen. Niet alleen inhoudelijk, maar ook andere zaken. Hoe mensen soms reageren bijvoorbeeld of juist niet… Of hoe je je weg vindt als startende interimmer in een grote organisatie. Want ga er maar aan staan als je net klaar bent met je studie en dat je eerste grote klus is…

Tussendoor kunnen ze met al hun vragen bij mij terecht. Dat kan ook bij andere collega’s, maar meestal is het toch prettig om een vast aanspreekpunt te hebben. Vaak gaat het over teksten, want die schrijven we veel. Het credo ‘schrijven is schrappen’ is de afgelopen maanden regelmatig voorbij gekomen. Soms laat ik ze woord voor woord een zin nalopen. Want wat staat er nu eigenlijk? Bedoel je dat ook? Of kan het toch anders? Soms laat ik ze meer kijken vanuit het oogpunt van de lezer en soms juist vanuit de opdrachtgever. Het schrijven van een tekst lijkt zo gemakkelijk…

Zelf behoor ik ondertussen niet meer tot de jonge garde. Das war einmal. Maar… mijn collega’s houden me jong en daar doe ik graag iets voor terug!

Door Ronny